در طول چند دهه گذشته تطبيق و به کارگيري روش هاي مديريت عملکرد جهت بهبود ارائه خدمات و کسب پيامدهاي کليدي از اجزاء اصلي تغييرات مهم در توسعه منابع انساني دولت ها شده است.
هزينه يابي بر مبناي فعاليت از زمان معرفي شدن تا کنون توجهات زيادي را به خود جلب کرده است. ليکن عملا مشکلات اجرايي در پياده سازي اين نظام هزينه يابي وجود دارد که باعث مي شود عليرغم برتري محاسباتي هزينه يابي بر مبناي فعاليت نسبت به هزينه يابي سنتي,
عملکرد رفتارهايي را شامل مي شود که مرتبط با اهداف سازمان و بر اساس مهارت فردي تنطيم شوند و به مديران کمک مي کند تا ميزان تحقق برنامه ها و اهداف استراتژيک سازمان را بررسي و کنترل نمايند.
باتوجه به اهميت بودجه ريزي عملياتي درکشور هدف اصلي اين تحقيق شناسايي موانع پياده سازي استقرار بودجه ريزي عملياتي در ناجا مي باشد. اين تحقيق از نوع کاربردي و از لحاظ روش توصيفي-تحليلي مي باشد پرسش نامه ها در بين 116 نفر از جامعه آماري که شامل معاونين و کارشناسان و کارکنان طرح و برنامه مستقر در ستاد ناجا مي باشند
با توجه به اين که وجود انحراف در برآوردهاي اوليه از اندازه, زمان و بهاي تمام شده ي پروژه با مقادير واقعي آن پس از اجراي پروژه, دشواري هاي متعددي را براي مناقصه گران فراهم مي آورد, اين امر ضرورت به کارگيري روش هايي را براي افزايش دقت برآوردهاي اوليه نمايان مي کند.
در نظام بودجه ريزي مبتني بر عملکرد عمدتا نظارت بر خروجي ها مدنظر است. تحقيق حاضر به منظور بررسي و تبيين چگونگي و نحوه اجراي نظارت مالي ذيحساب در نظام بودجه ريزي مبتني بر عملکرد و هم چنين شناسايي خلاء هاي قانوني و ساختاري که در اين زمينه وجود دارد
بهره گيري از نظام بودجه ريزي بر مبناي عملکرد در ايران آغاز شده است و سازمان هاي مختلف مدعي استقرار و پياده سازي اين نظام هستند. با اين وجود ميزان پيشرفت آن رضايت بخش نيست. از اين رو به منظور ارزيابي ميزان پيشرفت در آن و با بهره گيري از مدل بلوغ سازمان, مطالعات گوناگوني در طراحي الگوي سنجش بلوغ بودجه ريزي ارائه شده است.
يکي از کارکردهاي مهمي که شرکت هاي توليدي در حوزه مديريت زنجيره تامين با آن سر و کار دارند و تصميم هاي مربوط به آن, تاثير به سزايي روي رقابت پذيري آن ها دارد, «مديريت سفارش هاي زنجيره تامين» است.
اختار سازماني تعيين کننده حدود تصميم گيري ها, وظايف, مسئوليت ها, اهداف, چشم اندازها و پاداش دستيابي به نتايج است. در دهه هاي اخير با توجه به تحولات محيطي و پيشرفت هاي شگرف تکنولوژي, ساختار سازماني از وضعيت مکانيکي به ارگانيکي تغيير پيدا کرده است.