این پژوهش با هدف واکاوی راهبردهای موثر رفع ناترازی های مالی و ساختاری در دستگاه های دولتی و بررسی تجربی تاثیر پیاده سازی «بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد بر کارایی و اثربخشی تخصیص منابع در ایران انجام شده است.
دستوردستورالعمل جامع بودجهریزی مبتنی بر عملکرد در چارچوب برنامه عملیاتی سالانه، همزمان با ابلاغ بخشنامه تهیه و تنظیم لایحه بودجه سال ۱۴۰۵ کل کشور به دستگاههای اجرایی ابلاغ شد.
مطابق بررسیها، این دستورالعمل در مقایسه با سالهای گذشته علاوه بر تکرار مبانی پیشین، تأکید بیشتری بر ارزیابی عملکرد، شاخصها و نماگرهای عملکردی دارد.
هیئت وزیران در جلسه هفتم آبان ماه 1404 به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه کشور و به استناد بند (الف) ماده (۱۸) قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴۰۳، آیین نامه اجرایی بند یاد شده را تصویب کرد.
بودجه مهم ترين ابزار برنامه ريزي براي مديريت هر سازماني به شمار مي آيد و بودجه ريزي به عنوان شرح صورت وضعيت و پيش بيني درآمدها و هزينه ها براي يک دوره, مدير را در کنترل و سلامت مالي سازمان کمک مي کند.
اين مقاله ابتدا به ضرورت ارزيابي عملکرد کميته هاي حسابرسي بعنوان يکي از کميته هاي مستقل هيات مديره مي پردازد. ارزيابي عملکرد فرآيندي است که به منظور آگاهي از عملکرد و ارايه بازخوردهاي لازم جهت بهبود و ارتقاي عملکرد به انجام مي رسد.
ارزيابي متوازن داراي چهار منظر مالي, مشتري, فرايندهاي داخلي و يادگيري و رشد مي باشد که به عقيده عده اي از صاحب نظران در اين حوزه مي بايست دو منظر ديگر تحت عنوان "فرايندهاي قانوني و اجتماعي" و "رضايت کارکنان" به آن اضافه شود.