عوامل موثر بر انتخاب روش هاي بودجه بندي سرمايه اي در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
نویسندگان: عسگري غلامرضا | نوربخش عسگر | راعي رضا
کلیدواژه ها: ارزيابي پروژه ها | روش هاي تنزيلي | روش هاي غيرتنزيلي | بودجه بندي سرمايه اي | مدل قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي
چکیده:
هدف اين پژوهش شناسايي روش هاي مورد استفاده در ارزيابي پروژه هاي سرمايه گذاري در ميان شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و تعيين عوامل تاثيرگذار بر انتخاب اين روش هاست. بدين منظور با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي شده 100 شرکت فعال در بورس تهران انتخاب شده و پرسشنامه محقق ساخته براي مديران مالي آنها ارسال شد. نتايج پژوهش نشان داد که 94 درصد شرکت ها براي ارزيابي پروژه هاي سرمايه گذاري از روش هاي بودجه بندي استفاده مي کنند. از اين ميان 61 درصد از روش هاي تنزيلي و 39 درصد از روش هاي غيرتنزيلي استفاده مي کنند. همچنين 78 درصد شرکت ها در ارزيابي پروژه ها از بيش از يک تکنيک استفاده مي کنند که دوره برگشت سرمايه با 60 درصد, بيشترين فراواني را دارد. در رتبه هاي بعدي NPV و IRR به ترتيب با 37 و 36 درصد قرار مي گيرند. همچنين شرکت هاي ايراني براي محاسبه هزينه حقوق صاحبان سهام خود به طور يکسان از روش هاي بازده حسابداري حقوق صاحبان سهام و CAPM استفاده مي کنند. در خصوص عوامل تاثيرگذار بر انتخاب روش ها نيز, بررسي فرضيه هاي پژوهش نشان داد که پيشينه تحصيلي مديران مالي و حجم سرمايه گذاري در انتخاب نوع تکنيک هاي بودجه بندي سرمايه اي تاثيرگذار است. ليکن اندازه شرکت و قدمت آن در بورس, تاثيري بر استفاده از روش هاي بودجه بندي سرمايه اي ندارد.
