در سال هاي اخير استفاده از رويکرد کارت امتيازي متوازن به منظور تدوين شاخص و ارزيابي عملکرد برنامه هاي استراتژيک هر سازمان همواره يکي از موضوعات اصلي تحقيقات علمي و مديريتي بوده است.
همه سازمان ها, چه دولتي چه خصوصي, براي توسعه, رشد و پايداري در عرصه رقابتي امروز, به نوعي سيستم ارزيابي عملکرد اثربخش نياز دارند که در قالب آن بتوانند کارايي و اثربخشي برنامه هاي سازمان, فرآيند و نيروي انساني خود را مورد سنجش قرار دهند.
با توجه به اهميت اقتصاد مبتني بر دانش و نقش فزاينده دارايي هاي نامشهود در سودآوري و شکل گيري شيوه هاي نوين اقتصادي کسب و کار, ديگر نمي توان با ابزارهاي اندازه گيري عملکرد دوران اقتصاد صنعتي موفقيت سازمان را سنجيد.
در اقتصاد دانايي محور امروزي, موسسات آموزش عالي به عنوان مراکز توسعه نيروي انساني نقش مهمي را در رشد اقتصادي و پيشرفت کشورها ايفا مي کنند. به همين دليل برنامه ريزي راهبردي در اين موسسات از اهميت ويژه اي برخوردار است
مدل هاي ارزيابي عملکرد واحدهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات تاکنون از ديدگاه هاي متفاوتي به موضوع پرداخته اند. از آنجا که فناوري اطلاعات و ارتباطات از دو وجه تمايز مفيد و مضر براي محيط زيست برخوردار است,
با ارزيابي عملکرد شهرداري, مديريت شهري قادر مي گردد ميزان بهره وري سيستم خود را ارزيابي و نقاط قوت و ضعف آن را مشخص و براي اصلاح, رشد و توسعه پايدار شهري, برنامه ريزي نمايد.