بررسي کاربرد مدل زاوگين جهت ارزيابي تداوم فعاليت و رتبه بندي شرکت ها در شرايط محيطي ايران
نویسندگان: پورعلي محمدرضا
کلیدواژه ها: مدل زاوگين | رتبه بندي شرکتها | ارزيابي عملکرد | ارزيابي تداوم فعاليت
چکیده:
شرکت ها با درجات مختلفي از قدرت تداوم فعاليت در بازار حضور داشته و فعاليت مي کنند. در اينجا براي رتبه بندي شرکت ها بر اساس قدرت نسبي تداوم فعاليت شان و تبديل متغير کيفي تداوم فعاليت به متغير کمي تاثير عوامل و پارامترهاي متعددي را که بر ميزان قدرت نسبي تداوم فعاليت شرکتها اثر مي گذارند, در قالب مدل هايي در نظر گرفته و عملکردشان مورد ارزيابي قرار مي گيرد. يکي از اين مدل ها, مدل احتمال شرطي (لجيت) ارائه شده توسط زاوگين (2001) است. هدف پژوهش حاضر ايجاد توانايي و حصول اطمينان سرمايه گذاران و اعتباردهندگان براي تشخيص تداوم فعاليت و رتبه بندي شرکتها و شناسايي ميزان دقت مدل زاوگين بر اساس نسبت ها و ضرايب اصلي و تعديل آنها طبق شرايط محيطي ايران است. جهت گيري تحقيق حاضر از نظر هدف «کاربردي» و از نظر اجرائي «توصيفي» و نوعا «همبستگي» است. با استفاده از روش «کتابخانه اي» اطلاعات مورد نياز استخراج گرديد. به روش نمونه گيري سيستماتيک طبق تعريف ارائه شده, 16 شرکت موفق و 9 شرکت ورشکسته انتخاب شدند. در قالب فرمولهاي ذيربط مقادير معيارهاي مورد نظر اين شرکتها با استفاده از نرم افزار Excel محاسبه گرديد. براي آزمون فرضيه از نرم افزار SPSS (17) و روش آناليز واريانس ANOVA)) و رگرسيون لجستيک رتبه اي (OLR) در سطح خطاي 5% استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد که بين نسبت هاي مالي بر مبناي مدل زاوگين با تداوم فعاليت شرکتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معني دار وجود ندارد و درصد صحت پيش بيني مدل ارائه شده توسط زاوگين در شرايط محيطي ايران براي رتبه بندي شرکتها بسيار ضعيف است (25.04%) در حاليکه با تعديل نسبت ها و ضرايب مربوط, درصد صحت مدل به 71.66% مي رسد.
