مقايسه رتبه بندي شرکت هاي کارگزاري براساس شاخص هاي بازاريابي رابطه مند و رتبه بندي سازمان بورس (رويکرد تلفيقي RM و MADM فازي)
نویسندگان: صفري سعيد | سميع زاده مهدي | محمدي ابراهيم | قاضي زاده مصطفي
کلیدواژه ها: تصميم گيري چند معياره | ارزيابي عملکرد | بازاريابي رابطه مند | رتبه بندي کارگزاري ها
چکیده:
باتوجه به اهميت رتبه بندي شرکت هاي کارگزاري براي مشتريان, اين مقاله به تحليل تاثير شاخص هاي بازاريابي رابطه مند در رتبه بندي شرکت هاي کارگزاري پرداخته و نتايج بدست آمده را با نتايج حاصل از رتبه بندي شرکت هاي کارگزاري توسط سازمان بورس اوراق بهادار مقايسه مي-نمايد. بدين منظور, درمرحله نخست هفت شاخص از شاخص هاي بازاريابي رابطه مند که از نظر خبرگان بيشترين تاثير را در رتبه بندي و ارزيابي عملکرد کارگزاري ها دارند از ميان مجموعه شاخص هاي استخراج شده از تئوري و مدل هاي بازاريابي رابطه مند شامل اعتماد مشتري به سازمان, تعهد سازمان به مشتري, همدلي با مشتري, منافع مالي, شايستگي سازمان, مديريت تعارضات, ارتباطات و منافع مالي از طريق پرسشنامه مشخص گرديد. جامعه آماري تحقيق از دو بخش تشکيل مي گردد: شرکت هاي کارگزاري فعال در بورس اوراق بهادار و مشتريان شرکت هاي کارگزاري در شهرهاي تهران و اصفهان که حداقل دو بار از خدمات ارائه شده شرکت هاي کارگزاري استفاده نموده اند. داده هاي -تحقيق از يک نمونه 378 نفري از ميان مشريان کارگزاري ها و20 نفر از خبرگان بازار سرمايه جمع آوري گرديد. براي تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق, اصلي ترين معيارهاي موثر بر بازاريابي رابطه مند, در قالب پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفته و سپس از طريق فرايند تحليل سلسله مراتبي فازي و تاپسيس فازي الگوريتم رتبه بندي شرکتهاي کارگزاري طراحي و رتبه بندي صورت گرفت. آزمون همبستگي بين رتبه ها نشان دهنده وجود همسويي و همبستگي مستقيم ميان دو ابزار است.
