مديريت سازمانهاي تحقيق و توسعه
نویسندگان: نجاري ورزنه علي اصغر
کلیدواژه ها: تحقيقات | مديريت تحقيق و توسعه | ارزيابي عملکرد | سازمان | مديريت | رضايت شغلي
چکیده:
تحقيقات سازمان يافته که به عنوان تحقيق و توسعه (يا D&R) ناميده مي شود, کيميايي است منحصربه فرد و چند لايه که موتور پيشرفته همه جوامع صنعتي است. اهميت مديريت سازمانهاي تحقيق و توسعه از آن جهت است که اداره سازمانهاي تحقيق و توسعه و تمرکز بر بهره وري وکيفيت برتر اين سازمانها, متضمن تلاشهاي بي وقفه و مرتبط با مشخصات منحصربه فرد آنهاست: يکي ماهيت سازمانهاي تحقيقاتي و ديگري ويژگيهاي خاص محققان.با توجه به تعاريف مختلف منظور از تحقيق و توسعه, کليه فعاليتهايي است که بر نوآوري, توسعه محصول, بهبود عمليات, فرمول بندي نظريه هاي جديد و فراهم آوردن درک بهتري از علوم پايه و مکانيزم بنيادي فرآيندهاي انساني و طبيعي که مبتني بر علم و تکنولوژي هستند, تمرکز يافته اند. که اين فعاليت ها به حوزه هاي مختلف تقسيم شده است. در تقسيم بندي متداول و معمول, تحقيقات به سه دسته تحقيقات زيربنايي يا پايه, تحقيقات کاربردي و تحقيقات توسعه اي تقسيم مي شوند.برخي از عناصر بنيادين و خصوصيات منحصر به فرد يک سازمان تحقيق و توسعه عبارتند از تکنولوژي و ابعاد سازمان, کارکنان, ايده ها, پشتوانه هاي مالي و فرهنگ سازماني مي باشد که اين موسسات را از ساير سازمانها متمايز مي نمايد.سازمانهاي تحقيق و توسعه داراي ويژگيهاي رفتاري خاصي هستند که نشات گرفته از کارکنان آنان است, لذا تقسيم قدرت و رهبري در اين سازمانها بسيار مهم است و بايد به بهترين شيوه مديريت شوند. فاريس, با توجه به چهار سبک رهبري (مشارکتي, تفويض اختيار, استيلا و سلب مسووليت), براي مديريت اين سازمانهاي, شيوه مشارکتي را توصيه مي کند.از ديگر مسايل مهم در سازمانهاي R&D سيستم مديريت عملکرد و ارزيابي عملکرد, معيارهاي اثر بخشي و طراحي شغل مي باشد, که در اين مقاله به آن پرداخته مي شود.
