مدلسازي رابطه عملکرد و تعهد سازماني با نقش ميانجي تفکر راهبردي
نویسندگان: عيوضي گلرخ | خداياري عباس | نوربخش مهوش
کلیدواژه ها: تعهد سازماني | تفکر راهبردي و وزارت ورزش و جوانان | ارزيابي عملکرد
چکیده:
هدف از اين پژوهش, بررسي رابطه علي ارزيابي عملکرد بر تعهد سازماني با ميانجي گري تفکر راهبردي کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان البرز مي باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف, کاربردي و به لحاظ روش, از نوع توصيفي-همبستگي است که به شکل ميداني و با استفاده از پرسشنامه انجام شد. جامعه آماري اين تحقيق شامل کليه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان البرز به تعداد 162نفر مي باشد. براي تعيين حجم نمونه از جدول کرجسي و مورگان استفاده شد که بر اساس, آن تعداد 113 نفر با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب گرديدند. جهت گردآوري داده ها, از پرسشنامه هاي «استاندارد مديريت عملکرد» مک آدام (2005), «تعهد سازماني» لينا (2007) و «تفکر راهبردي» حسيني (1391) بهره گرفته شه که روايي صوري پرسشنامه بر اساس نظرات 10 نفر از متخصصان و اساتيد مديريت ورزشي تاييد و پايايي آن نيز بر اساس ضريب آلفاي کرونباخ براي تعهد سازماني برابر با 80/0, تفکر راهبردي برابر با 81/0 و مديريت عملکرد برابر با 94/0 محاسبه شد. براي تجزيه و تحليل وآزمون فرضيه ها از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل مسير با کمک نرم افزار PLS و SPSS استفاده گرديد. نتايج نشان داد تفکر راهبردي در رابطه بين ارزيابي عملکرد و تعهد سازماني (925/0=P, 094/0=T, 002/0=b) نقش ميانجي معني داري ندارد. بنابراين پيشنهاد مي شود مديران و مسيولان در اداره کل ورزش و جوانان به تشويق کارکنان به آينده نگري و هدف گذاري عملکرد بپردازند و با برنامه ريزي هاي صحيح و در نظر گرفتن نقش عدالت ارزيابي و شفاف سازي اين امور, از آن در راستاي افزايش تعهد سازماني کارمندان و توفيق سازمان بهره گيرند.
