مدل بودجه ريزي بر مبناي عملکرد استوار- فازي رويکردي در مديريت ريسک تخصيص بودجه
نویسندگان: احمدي پرويز | اميني محمدرضا | آذر عادل
کلیدواژه ها: برنامه ريزي آرماني | بهينه سازي استوارفازي | بودجه دانشگاه | تحليل پوششي داده ها | بودجه ريزي برمبناي عملکرد
چکیده:
الزامات قانوني و علمي تغيير ساختار بودجه ريزي در نظام دانشگاهي از برنامه اي به عملکردي سبب شد تا مطالعات بسياري در پي الزامات اين تغيير صورت پذيرد. با بررسي ادبيات موضوع, مدل رياضي که دربرگيرنده ساختار دوگانه بودجه ريزي بر مبناي عملکرد در دانشگاه باشد, مشاهده نشد. از اين رو هدف اين تحقيق ارائه مدل استوار- فازي بوده است, به نحوي که از يک سو تخصيص بودجه به برنامه ها بر اساس اهميت هر برنامه و از سوي ديگر تخصيص بودجه به دانشکده ها بر اساس سرانه دانشجويي مصوب وزارت علوم, تحقيقات و فناوري مورد توجه قرارگيرد. با در نظرگرفتن معيارهاي گوناگون در دانشگاه, و با توجه به عدم قطعيت هاي تصادفي و فازي موجود در تعيين پارامترهاي مساله, دو سناريوي بررسي شد.1) مدل بودجه ريزي بر مبناي عملکرد استوار- فازي با حدود پايين بودجه قطعي2) مدل بودجه ريزي بر مبناي عملکرد استوار- فازي با حدود پايين بودجه فازي.نکتع معنادار در اين دو مدل اينست که به منظور تعيين ضريب اهميت هرگروه آموزشي جهت تخصيص بودجه به آن از رويکرد تحليل پوششي داده ها (DEA) با مدل پايه CCR نهاده گرا استفاده شد. همچنين وزن آرمان ها و ميزان اهميت هر برنامه بر اساس مقايسه هاي زوجي توسط خبرگان تعيين شد. اين مدل رياضي استوار- فازي داراي 5 آرمان, 1142 محدوديت و 994 متغير تصميم است.نتايج ارائه شده در دو سطح کلان و عملياتي و همچنين شبيه سازي مدل قطعي و استوار- فازي, نشان از قابليت بسيار بالاي مدل استوار- فازي نسبت به مدل قطعي, در پاسخگويي به عدم قطعيت موجود در پارامترهاي مساله و همچنين مديريت سطح ريسک تصميم دارد.
