تحليل الگوي تخصيص اعتبارات سرمايه اي استاني در ايران: رويکرد کارايي محور و برابري محور
نویسندگان: ايزدخواستي حجت
کلیدواژه ها: رويکرد کارايي محور | اعتبارات سرمايه اي | رويکرد برابري محور | بودجه ريزي استاني
چکیده:
نحوه تخصيص اعتبارات سرمايه اي منطقه اي دولت, نقش مهمي در محرويت زدايي, کاهش نابرابري و در نهايت توسعه پايدار و متوازن منطقه اي دارد. بنابراين, حساسيت بالايي به رفتار مالي دولت به ويژه در تخصيص اعتبارات سرمايه اي استاني وجود دارد. بر اين اساس, در اين پژوهش به تحليل الگوي تخصيص اعتبارات سرمايه اي استاني با رويکرد کارايي محور و برابري محور در دوره (1395-1384) پرداخته مي شود. تصريح الگوي تخصيص اعتبارت سرمايه اي استاني بر اساس تعميم الگوي رياضي تخصيص بودجه کاستلز و سوله-اوله[1] و کاستلز و سوله-اوله[2] صورت گرفته است. نتايج حاصل شده بيانگر اين است که افزايش اعتبارات هزينه اي دولت باعث کاهش اعتبارات سرمايه اي استاني شده است. همچنين, تخصيص اعتبارات سرمايه اي کارايي محور بوده و بيشتر به استان هايي تخصيص يافته است که توليد بالاتري داشته اند. به علاوه, نابرابري در توليد منطقه اي اثر منفي بر تخصيص اعتبارات سرمايه اي دولت داشته است. در نتيجه, تخصيص اعتبارات سرمايه اي استاني برابري محور نبوده است. بنابراين, بازنگري در تخصيص بودجه استاني ضروري است.
