الگويي براي شناسايي عدم اطمينان و افزايش انعطاف در تصميمات بودجه بندي سرمايه اي با رويکرد اختيار سرمايه گذاري (مطالعه موردي: نيروگاه برق فتوولتاييک جنوب اصفهان)
نویسندگان: مشهدي زاده محمد | سلحشور سهيل | دستگير محسن
کلیدواژه ها: منطق فازي | عدم اطمينان | اختيار سرمايه گذاري | بودجه بندي سرمايه اي
چکیده:
ارزيابي اقتصادي پروژه هاي سرمايه گذاري با توجه به عدم اطمينان حاکم بر شرايط مالي آنها نيازمند تفکر جديدي تحت عنوان نظريه اختيار سرمايه گذاري است تا نقايص روش هاي سنتي بودجه بندي سرمايه اي, از جمله ايستا بودن و در نظر نگرفتن عدم اطمينان را پوشش دهد. بر اساس نظريه مذکور, در اين پژوهش الگويي جهت شناسايي و رتبه بندي عدم اطمينان هاي محيطي و انعطاف ها يا اختيارات مديريتي موثر بر تصميمات سرمايه گذاري, در يک نيروگاه برق فتوولتاييک در اصفهان, ارايه گرديد. براي اين منظور ابتدا به روش پيمايشي عوامل عدم اطمينان اين نيروگاه از ديدگاه يک نمونه 36 نفره از خبرگان, به روش تحليل عاملي اکتشافي شناسايي و ضريب اهميت هر يک بر منافع و مخارج نيروگاه با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي مشخص شد. سپس نقش اين اختيارات بر ارزش پروژه به روش رگرسيون خطي مورد آزمون قرار گرفت. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش دو پرسشنامه محقق ساز بود که روايي و پايايي هر کدام با استفاده از شاخص لاوشه و ضريب آلفاي کرونباخ تاييد گرديد. نتايج حاکي از تاثير عوامل عدم-اطمينان بر محيط سرمايه گذاري و وجود رابطه معني دار بين بکارگيري انعطاف ها و اختيارات سرمايه گذاري با افزايش ارزش سرمايه گذاري در اين نيروگاه است. ضمن آنکه خبرگان, تاثير بکارگيري اختيارات گسترش, صبر و واگذاري را جهت افزايش انعطاف پذيري تصميمات سرمايه گذاري در اين نيروگاه مثبت ارزيابي نمودند.
