مدل بودجه ريزي بر مبناي عملکرد: رويکرد بهينه سازي استوار (مورد مطالعه دانشگاه تربيت مدرس)
نویسندگان: احمدي پرويز | عادل آذر | اميني محمدرضا
کلیدواژه ها: برنامه ريزي آرماني | تحليل پوششي داده ها | بودجه دانشگاه | بهينه سازي استوار | بودجه ريزي بر مبناي عملکرد
چکیده:
با بررسي ادبيات موضوع, مدل رياضي که دربرگيرنده ساختار دوگانه بودجه ريزي بر مبناي عملکرد در دانشگاه باشد, مشاهده نشد. ازاين رو, هدف اين پژوهش ارايه مدل PBB است به طوري که تخصيص بودجه به برنامه ها, بر اساس اهميت هر برنامه و تخصيص بودجه به دانشکده ها, براساس سرانه دانشجويي مصوب توجه شود. با در نظر گرفتن معيارهاي گوناگون در دانشگاه, و با توجه به عدم قطعيت تصادفي موجود در تعيين پارامترهاي حدود بالاي بودجه درتمام سطوح دانشگاه, مدل برنامه ريزي آرماني استوار, در دانشگاه طراحي شد. نکته مهم در طراحي مدل, استفاده از ضريب کارايي براي تعيين ضريب اهميت هر گروه آموزشي به منظور تخصيص بودجه به آن است. همچنين وزن آرمان ها و ميزان اهميت هر برنامه بر اساس مقايسه هاي زوجي توسط خبرگان تعيين شد. اين مدل استوار داراي پنج آرمان, 1627 محدوديت و 1236 متغير تصميم است؛ نتايج ارايه شده در دو سطح کلان و عملياتي, و هم چنين شبيه سازي مدل ها, نشان از قابليت بسيار بالاي مدل استوار نسبت به مدل قطعي, در پاسخ گويي به عدم قطعيت موجود در پارامترهاي مساله و هم چنين مديريت سطح ريسک تصميم دارد. هم چنين با تحقق نسبي بودجه مصوب براي هر دانشگاه, تصميم گيرندگان مي توانند با بهره گيري از نتايج حاصل از حل مدل و شبيه سازي مدل استوار, متناسب با بودجه تحقق يافته, نسبت به تخصيص آن اقدام کنند.
