الگوي مديريت عملکرد در سازمانهاي تحقيق و توسعه ايران و چالشهاي نوين فراروي آن
نویسندگان: فرهادي سيدمحمد | رشيدي محمدمهدي | اصيلي غلامرضا
کلیدواژه ها: مديريت عملکرد | مديريت منابع انساني | ارزيابي عملکرد | انگيزش و تحقيق و توسعه
چکیده:
مديريت عملکرد طي سالهاي اخير به طور گسترده اي به نقد کشيده شده و تعاريف جامعي از اهداف و عملکردهاي آن در حوزه مديريت منابع انساني ارائه شده است. نگاهي گذرا به سير تکاملي آن نشان ميدهد که در الگوهاي سنتي و کلاسيک مديريت به مديريت عملکرد به مثابه کنترل وظايف و کارکردهاي مدير و سازمان توجه شده است, ولي امروزه به صورت يک فرايند پويا, مستمر, کيفي و متقابل ]مدير و کارکنان[ و به عنوان پاره سيستم اصلي مديريت منابع انساني انگاشته ميشود. در اين فرايند مديريت عملکرد کارکردي فراتر از اعطاي پاداش, تاکيد بر تقويت رفتار, ايجاد ارتباط بين مديران و کارکنان و توسعه منابع انساني و درنهايت, عملکرد و سنجش دانش سازمان دارد. از طرفي, ويژگيهاي خاص و پيچيده سازمانهاي تحقيقاتي ايجاب ميکند تا با آگاهي از چالشهاي جديد مديريت عملکرد و اهميت آن در موفقيت اينگونه سازمانها دامنه کار از شيوه هاي رايج ارزيابي که صرفاً به سنجش بعضي از عوامل انتزاعي مي پردازد, فراتر رود و مدلي موثر مبتني بر عملکرد و سنجش دانش کارکنان ارائه شود. در اين مقاله ضمن معرفي اجزاي مرتبط با اين کارکرد, رويکردهاي جديد و درنهايت, مدل پيشنهادي ارائه مي شود.
