ارائه يک دسته بندي جامع از رويکردهاي ارزيابي عملکرد وبررسي خلاءهاي تحقيقاتي موجود در آنها
نویسندگان: اميري مقصود | يوسفلي امير | تدريس حسني معصومه | رحمانسرشت حسين
کلیدواژه ها: ارزيابي عملکرد | رويکردهاي ارزيابي کننده | ساختار گذشته نگر | ساختار آينده نگر
چکیده:
فرآيند ارزيابي, يکي از با اهميت ترين جرياناتي است که هر سازمان براي تضمين بقاء و اطلاع از کيفيت عملکرد و اجراي دقيق برنامه هاي خود, به آن احتياج دارد. بهبود مستمر عملکرد سازمانها, منجربه ايجاد نيروي عظيم هم افزايي مي شود که به عنوان پشتيبان برنامه رشد و توسعه و ايجاد فرصت هاي تعالي سازماني محسوب مي شود. در تمام تجزيه و تحليل هاي سازماني, عملکرد موضوعي است که براي بهبود آن نياز به اندازه گيري وجود دارد و ازاين رو سازماني بدون سيستم ارزيابي عملکرد نمي توان تصورکرد. از آنجا که, توانايي سازمان درارزيابي واندازه گيري عملکرد فرآيندهاي کليدي سازمان منجر به بهبود دايمي وپيوسته سازمان ميشود, لذا استفاده از سيستم ارزيابي با ثبات و بدون تناقض ضرورتي اجتناب ناپذير است. رويکردهاي زيادي در ارزيابي عملکرد ارايه شده است که هريک داراي مزايا و معايبي هستند. دراين پژوهش سعي شده است تا ضمن ارايه يک دسته بندي نوين وجامعي از ارزيابي عملکرد, به مزايا و معايب هر يک از اين رويکردها و مقايسه آنها با يکديگر پرداخته, تا ضمن مشخص سازي خلاء هاي موجود در هر رويکرد, بتوان در جستجوي ارايه راهکار مناسب براي مرتفع نمودن آنها پرداخت. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد که بهره گيري از رويکردهاي ترکيبي در شرايط پيچيده محيط کنوني, بهترين راهکار براي غلبه بر کاستي هاي رويکردهاي ارزيابي عملکرد موجود مي باشد.
