تاثير کسري بودجه بر نقدينگي در اقتصاد ايران با تاکيد بر درون زايي دارايي هاي سيستم بانکي
نویسندگان: ناجي ميداني علي اکبر | حاج اميني مهدي | فلاحي محمدعلي | احمدي شادمهري محمدطاهر
کلیدواژه ها: سيستم بانکي | کسري بودجه عملياتي | ايران | نقدينگي
چکیده:
امروزه توافق گسترده اي وجود دارد که کنترل نقدينگي مي تواند به مهار تورم بينجامد و, بنابراين, قابليت کنترل پول به عنوان پيش شرط موفقيت در مهار تورم مطرح است. اين مقاله با تکيه بر درون زايي عرضه پول, تاثيرپذيري نقدينگي از کسري بودجه دولت (اختلاف کسري بودجه عملياتي از مازاد تراز سرمايه) را با مدلSVARX , در دوره زماني 1358-1389 ش, بررسي مي کند. نتايج نشان مي دهد که اولا, ارتباط کسري بودجه کل و نقدينگي به منبع تغيير در بودجه بستگي دارد. بر اين اساس, افزايش کسري بودجه عملياتي (افزايش کسري بودجه کل) و يا افزايش مازاد تراز سرمايه (کاهش کسري بودجه کل) هر دو موجب افزايش نقدينگي مي شوند. ثانيا, کسري بودجه عملياتي عامل اصلي افزايش نقدينگي از جهت تغييرات خالص دارايي هاي خارجي سيستم بانکي و بدهي بانکي دولت و همچنين عامل افزايش تقاضاي اعتبارات بخش خصوصي از طريق سرکوب بيشتر نرخ بهره حقيقي است. اين دو عامل سيطره کسري بودجه عملياتي بر دارايي هاي سيستم بانکي و, متعاقبا, نقدينگي را به همراه داشته است. بنابراين, کاهش و کنترل کسري بودجه عملياتي – و نه الزاما کسري بودجه کل- پيش شرط امکان کنترل نقدينگي و مهار تورم در اقتصاد ايران است. اصلاح ساختار مالي دولت, جزء خالص دارايي هاي خارجي و خالص بدهي دولت به سيستم بانکي را قابل کنترل مي کند. پيگيري سياست آزادسازي بهره نيز موجب فروکش کردن تقاضاهاي اضافي اعتبارات و کاهش نوسانات آن مي شود.
