راهکارهاي بهبود واحدهاي تصميم با استفاده از ترکيب روش هاي برنامه ريزي آرماني و تحليل پوششي داده ها

راهکارهاي بهبود واحدهاي تصميم با استفاده از ترکيب روش هاي برنامه ريزي آرماني و تحليل پوششي داده ها

 

 

نویسندگان: يوسفي سعيد | فائضي راد محمدعلي | خاتمي فيروزآبادي سيدمحمدعلي
کلیدواژه ها: برنامه ريزي آرماني (GP) | ارزيابي عملکرد | تحليل پوششي داده ها (DEA) | واحد تصميم (DMU) | بهبود کارايي

چکیده:

بر اساس طيف کلاسيک دانش تحليل پوششي داده ها, رفتار مدل هاي آن با توجه به واحدهاي کارا آن ها را براي واحدهاي ناکارا به عنوان الگو معرفي مي کند؛ حال آنکه هيچ توجهي به الگو گذاري و ارايه راهکارهاي بهبود براي واحدهاي کارا ندارد, به عبارت ديگر, واحدهاي کارا در مدل هاي کلاسيک فاقد الگو است. اين در شرايطي است که واحدهاي کارا نيز نياز به پيشرفت دارد و اين مساله در رويکرد کلاسيک DEA کم تر مورد تاکيد قرار گرفته است. در اين مقاله, ابزاري براي تعيين الگو در چارچوبي که شبيه به تحليل پوششي داده هاست, مورد توجه است, با اين تفاوت که آرمان هاي مديريتي نيز در آن لحاظ مي شود. اين ابزار, آرمان گذاري را براي واحدهاي کارا نيز فراهم مي کند و عملا واحدهايي را که به ظن تحليل پوششي داده هاي کلاسيک به نقطه اوج خويش رسيده اند, در مسير پيشرفت قرار مي دهد. مدل ارايه شده, توان ارايه راهکار براي همه واحدهاي مورد بررسي را دارد و مي تواند براي همه واحدها, آرمان ها را در الگوها ادغام کرده و ارايه راهکار دهد. در پايان يک مثال عددي نيز از پياده سازي مدل براي تبيين هرچه بيش تر آن فراهم آمده است. در اين مثال آرمان هاي خبرگان در الگوها ادغام شده, راهکارهاي بهبود با توجه به اين الگوها ارايه مي شود؛ علاوه بر اين براي واحدهاي کارا نيز الگو تعيين مي گردد.

 

دانلود متن کامل

نوشته های اخیر

دسته بندی ها