Learning from Performance Information
یادگیری از اطلاعات عملکرد
سالها تحقیق در مورد مدیریت عملکرد، عموماً ما را به این نتیجه رسانده است که اطلاعات عملکرد، به ندرت مورد استفاده مدیران دولتی، قرارمیگیرد و آنطور که باید، موجب بهبود عملکرد نمیشود.
اخیراً هم تحقیقات نظری و تجربی شروع به تمرکز بر موقعیتهایی کردهاند، که در آن مدیریت عملکرد، میتواند یادگیری درون سازمانی را تسهیل کند. در این مطالعه، ما بر یک جزء کلیدی، یعنی تولید اطلاعات عملکرد، در سیستمهای مدیریت عملکرد، تمرکز میکنیم.
مدیریت عملکرد
مدیریت عملکرد یک پدیده چند وجهی است. علاوه بر مؤلفه اصلی اندازهگیری عملکرد، واحدهای فردی، شامل تعیین یک یا چند هدف سازمانی بر روی یک یا چند بعد عملکرد، ارزیابی عملکرد در برابر این اهداف و استفاده از این ارزیابی برای اولویتبندی تلاشها است. علاوه بر این، مدیریت عملکرد، در سطوح مختلف، شامل بهرهگیری از انگیزهها، برای پاسخگویی افراد و سازمانها به عملکردشان است. بررسیهای تحقیقات موجود در مورد مدیریت عملکرد، نشان میدهد که اطلاعات عملکرد اغلب بهکار نمیآید و میانگین اثرات سیستمهای مدیریت عملکرد به دلیل فقدان طرحهای تجربی قوی، کوچک و نامشخص است.
تجربه نشان دادهاند، که شناسایی اثرات مدیریت عملکرد دشوار و اغلب بر دادههای غیر تجربی متکی است. حتی مجزاکردن تاثیر اندازهگیری عملکرد فردی کاربران، سختتر است چون اغلب هیچ تغییری که مشخص شود کاربران اندازهگیری شدهاند، وجود ندارد. علاوه بر این، باید انتظار داشت که اثر حاشیهای آزمون روی فرد، نسبت به اثر اصلی تلاشهای سازمانی، برای بهبود عملکرد، کوچک باشد.
عملکرد سازمانی
اغلب، مدارس به طورکلی، برای آزمایش تئوریهای مدیریت و به طور خاص، برای مدیریت عملکرد، مورد آزمایش قرار گرفتهاند. همواره تاثیر مدیریت عملکرد در مدارس، به عنوان یکی از بزرگترین گروههای سازمانهای دولتی، موردتوجه بودهاست. علاوه براین، شیوههای دیرینه سنجش عملکرد دانشآموزان، با نمرات آزمون و رتبه امتحانی، مدارس را برای آزمایش تئوریهای مدیریت عملکرد، مناسب میسازد. اگر تاثیرات اجزای منفرد سیستمهای مدیریت عملکرد با هم تعامل داشته باشند، نتایج مطالعه حاضر، ممکن است لزوماً قابل تعمیم نباشد. با این حال، قبل از مطالعه چنین اثرات متقابلی، اولین گام، در پیشبرد تحقیق، اجزای فردی مدیریت عملکرد خواهد بود.
یادگیری
اولین شرط برای تاثیرگذاری اطلاعات عملکرد، یادگیری سازمانها از اطلاعات عملکرد است. اگر اطلاعات جدید با آنچه که نمایندگان قبلاً در مورد مشتریان خود باور داشتند، متفاوت نباشد، انتظار نداریم رفتار خود را تغییر دهند، و بنابراین انتظار نداریم، که هیچ اثری از اطلاعات جدید مشاهده کنیم. تحقیقات اخیر در مدیریت عملکرد نشان میدهد که سازمانها، اطلاعات عملکرد را نسبت به موارد مختلف مرجع مانند مقایسه با عملکرد تاریخی، عملکرد سازمانهای مشابه یا اهداف تعیینشده، تفسیر میکنند.
یک مطالعه تجربی نشان میدهد، که چگونه مدیران مدارس از اطلاعات مربوط به عملکرد معلمان برای به روزرسانی باورهای خود در مورد معلمان، استفاده میکنند و از این باورهای جدید، برای تصمیمگیری در مورد پرسنل، سود میبرند، که در نهایت، منجر به جابجایی بیشتر کارکنان و افزایش عملکرد دانشآموزان میشود. بهعلاوه، آنها مدلسازی میکنند که چگونه مدیران هنگام بهروزرسانی باورهای خود، عدمقطعیت اطلاعات قبلی و جدید را در نظر میگیرند.
یادگیری از اطلاعات عملکرد
آزمایشات آزمایشگاهی نشان میدهد که کودکان از انجام تست ها یاد میگیرند. کودکانی که در آزمون شرکت میکنند، بعد از یک هفته، بهتر از کودکانی که آموزهها را تکرار میکنند، مطالب را به خاطر میآورند.
والدین همچنان ممکن است، به اطلاعات عملکردی که در نتایج آزمایش آمدهاست واکنش نشاندهند. یک مطالعه تجربی نشان میدهد، که ارائه اطلاعات به والدین، در مورد عملکرد فرزندانشان در مدرسه، باعث میشود والدین باورهای خود را بروز کنند و سرمایهگذاری خود را برای آموزش فرزندانشان، بهینه سازند. ارائه نتایج آزمون دانشآموزان توسط معلمان به والدین، آگاهی والدین را افزایشدهد. اینکه بدانند آموزش، نمونه بارز تولید مشترک است، که در آن، معلمان و والدین به عنوان ورودی میتوانند، به بهبود یادگیری دانشآموزان کمک کنند.
انگیزه برای بهبود عملکرد
شرایط انگیزه، به مطالعات سیستمهای مدیریت عملکرد با ریسک بالا و پایین، مربوط میشود. در سیستمهای با مسئولیتپذیری بالا، مدیران از مواردی مانند انتشار اطلاعات عملکرد و پاداش دادن به نمرات با عملکرد بالا، برای افزایش انگیزه پرسنل برای واکنش به اطلاعات عملکرد، استفاده میکنند.
به طورخاص، برخی از مطالعات نشان میدهند که مدارس روی دانشآموزان، نمرات یا موضوعات برای بهبود نتایج، سرمایهگذاری میکنند، که به نوبه خود به بهبود درجه مسئولیتپذیری، کمک میکند، در حالیکه مطالعات دیگر نشان میدهد که، ممکن است دانشآموزان به آموزش ویژه طبقهبندی شوند یا مدارس روی مهارتها یا تلاشهای ویژه آزمون، سرمایهگذاری کنند.
برخی از مطالعات، تاثیرات امیدوارکنندهی فشار مسئولیتپذیری، بر پیشرفت دانشآموزان را نشان میدهد. مدارسی که کمترین نمره را دریافت میکنند، به طور قابل توجهی سیاستها و شیوههای آموزشی خود را تغییر میدهند. تحقیقات دیگر همچنین نشان میدهد، که حتی بدون تحریمها و مشوقهای اقتصادی، مدیران دولتی و کارمندان برای بهبود عملکرد (سازمانی) خود انگیزه دارند.
انگیزه کاربران سادهتر است، چراکه، آنها ممکناست در بهبود عملکرد خود یا بستگان نزدیک خود نفع شخصی داشتهباشند. در بحث، به این سوال باز میگردیم که آیا تاثیر اطلاعات عملکرد ممکن است به سیستم پاسخگویی که در آن تولید می شود، بستگی داشته باشد.
زیرگروه و اثرات زمینهای
علاوه بر آزمایش انتظارات اصلی، دادهها به ما اجازه میدهند، دو مورد تحقیق تکمیلی را آزمایش کنیم.
اولاً، مهم است که بدانیم آیا تاثیرات برای گروههای مختلف دانشآموزان متفاوت است؟ از یک طرف، مخالفان آزمون اجباری در سراسر کشور میترسند که ضعیفترین دانشآموزان از آزمون اجباری رنج ببرند. از سوی دیگر، تحقیقات درباب دقت انتظارات معلمان حاکی از آن است، که آنها در ارزیابی پتانسیل یادگیری دانشآموزان اقلیت قومی، متعصبانه عمل میکنند. هرچه اطلاعات جدید معلمان، از اطلاعات قبلی آنها بیشتر باشد، باورهای بعدی آنها بیشتر تحتتأثیر اطلاعات عملکرد قرارمیگیرد.
دوماً، ما بررسی میکنیم که کدام مدارس با خط مشی سنجش عملکرد مطابقت دارند. یک آزمایش پیمایشی در میان معلمان دبیرستان تأیید میکند که معمولاً معلمان، زمانی که نمرات آزمون مدرسه خودشان پایین است، نسبت به قبول مسئولیت نتایج بیمیل هستند و بیشتر از شاخصهای عملکرد انتقاد میکنند.
بحث پایانی
ارزیابی سیستمهای مدیریت عملکرد به طور متوسط، یا هیچ تاثیری بر عملکرد سازمانی ندارد یا کم است. با اینحال، نتایج بسیار متنوع هستند. برخی از مطالعات به اثرات مثبت اشاره میکنند، در حالی که برخی دیگر اثرات منفی و ناخواسته را نشان میدهند. پیشنهاد میکنیم، که برای افزایش درک نظری از چگونگی بهبود عملکرد هر جزء، اجزای مختلف مدیریت عملکرد جداگانه بررسی شود. ما با تحقیقات زیاد، متوجه شدیم که یک جزء اصلی سیستمهای مدیریت عملکرد، تولید و انتقال اطلاعات عملکرد به پرسنل است، که به خودی خود برای افزایش عملکرد سیستم، کافی است.
ترجمه: سیدمحمد حیدری