بکارگيري رويکرد گسترش کارکرد کيفي در ارزشيابي عملکرد کارکنان بر مبناي مديريت کيفيت جامع (مورد مطالعاتي: شرکت پتروشيمي پارس)
نویسندگان: رعيت پيشه سعيد | رعيت پيشه محمدعلي | اقبالي صادق
کلیدواژه ها: خانه کيفيت | گسترش کارکرد کيفي | مديريت کيفيت فراگير | فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي | ارزيابي عملکرد
چکیده:
در عصر حاضر کارکنان مهمترين منابع مزيت رقابتي سازمان ها هستند بنابراين يکي از دغدغه هاي اصلي مديران يافتن مناسب ترين استراتژي براي ارزيابي عملکرد کارکنان در عين توجه همزمان به استراتژي منابع انساني و ديگر استراتژي هاي شرکت است. هدف اصلي پژوهش, شناسايي انتظارات و الزامات فني مديريت کيفيت جامع (TQM) از مديريت منابع انساني (HRM) و همچنين روابط بين انتظارات و الزامات فني و در نهايت درجه اهميت آن ها است. از اين رو در اين پژوهش از ابتدا به منظور شناسايي انتظارات و الزامات فني به بررسي ادبيات پژوهش و سپس مصاحبه با خبرگان پرداخته شد. در گام دوم از روش هاي AHP فازي براي رتبه بندي انتظارات و از روش دلفي- فازي جهت غربالگري مرتبط ترين الزامات فني به حوزه منابع انساني استفاده گرديد. در نهايت با روش گسترش کارکرد کيفيت (QFD) اقدام به به تبديل صداي مشتري (VOC) به ويژگي هاي خدمت و به عبارت ديگر از ابزار خانه کيفيت (HOQ) به تعيين ارتباطات بين انتظارات و الزامات فني و رتبه بندي نهايي پرداخته شد. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل کليه کارشناسان و متخصصان منابع انساني شرکت پتروشيمي پارس که با نمونه گيري هدفمند 11 نفر از خبرگان انتخاب گرديد. در نهايت نتايج روش QFD نشان مي دهند که به ترتيب سه شاخص «بهبود عملکرد کارکنان», «مشارکت کارکنان», «توانمندسازي کارکنان» با بيشترين درصد نسبي را در بين انتظارات دارد و «آموزش مهارت مديريت بهبود کيفيت», «تجهيزات ضروري شغل» و «جو سازماني مناسب ميان کارکنان» به ترتيب مهمترين الزامات شناسايي شده است. بر اساس نتايج تحقيق, توجه بيشتر به توانمندسازي و آموزش کارکنان, مشارکت بيشتر آنان در سازمان و نيز کمک به آن ها براي بهبود عملکردشان توصيه مي گردد.
