بررسي کاربرد نسبت Q توبين و مقايسه آن با ساير معيارهاي ارزيابي عملکرد مديران در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
نویسندگان: نمازي محمد | زراعتگري رامين
کلیدواژه ها: ارزيابي عملکرد مديران | شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران | نسبت هاي مالي | نسبت Q توبين
چکیده:
با تفکيک مديريت از مالکيت و به دنبال آن, با پيدايش تئوري نمايندگي, ارزيابي عملکرد به عنوان يکي از مهم ترين موضوعات در حسابداري, به ويژه در حسابداري مديريت مطرح شده است. در اين راستا, معيارها و روش هاي گوناگوني ارايه گرديده است. يکي از اين معيارها نسبت Q توبين است. بنابراين, هدف اصلي از اين پژوهش بررسي کامل و جامع نسبت Q توبين است. لذا اين پژوهش در سه بخش کلي با هدف هاي زير انجام مي شود: 1. بررسي کاربرد نسبت Q توبين به عنوان معيار ارزيابي عملکرد در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران؛ 2. بررسي رابطه بين نسبت Q توبين با ساير معيارهاي ارزيابي عملکرد و 3. مقايسه نسبت Q توبين در صنايع مختلف.به منظور دسترسي به اهداف بالا, يک دوره پنج ساله (1384-1380) در نظر گرفته شد. جامعه آماري کليه شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بود که نهايتا 70 شرکت واجد شرايط در اين مطالعه انتخاب شدند. فن هاي آماري مورد استفاده, ضريب همبستگي پيرسون, رگرسيون خطي, آنالير واريانس و آزمون تي مي باشد.نتايج به دست آمده نشان مي دهد که استفاده از نسبت Q توبين در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هنوز جايگاهي ندارد. همچنين, نسبت Q توبين با معيارهاي قيمت سهام, بازده دارايي ها و سود هر سهم ارتباط معني داري دارد و با نسبت هاي جاري, آني, گردش دارايي ها, سود باقيمانده, رشد فروش, رشد سود, سود عملياتي و فروش ارتباط معني داري ندارد. در بررسي نسبت Q توبين در صنايع مختلف مشخص گرديد که صنعت خودروسازي داراي بيشترين مقدار Q توبين و صنعت نساجي داراي کمترين مقدار Q توبين است.
