نقشه استراتژي سازمان

به گفته آقايان كاپلان و نورتون (مبدعان كارت امتيازي متوازن)، كليد اجراي موفقيت آميز استراتژي در سازمان اين است كه افراد سازمان آن را فهميده و درك نمايند كه اين موضوع خود شامل ايجاد فرآيندهايي پيچيده ولي در عين حال بسيار حياتي بوده كه طي آنها سرمايه‌هاي نامشهود به خروجي‌هاي ملموس و مشهود تبديل مي‌شوند. در اين ميان نقشه استراتژي ابزاري مفيد و مناسب براي به تصوير كشيدن اين كار دشوار مي‌باشد. به عبارت ديگر نقشه استراتژي ابزاري است كه ميان استراتژي مورد نظر سازمان و ميان فرآيندها و سيستم‌هاي كه به پياده‌سازي استراتژي كمك مي‌كنند، ارتباط برقرار مي‌كند. اين ابزار به كاركنان سازمان يك نگاه مستقيم و روشن مي‌دهد تا بدانند چگونه مشاغل و فعاليت‌هاي ايشان (در نهايت) به اهداف جامع سازمان متصل شده، و ايشان را در جهت انجام كارهايشان هماهنگ مي‌كند.
در واقع شالوده و مبناي كارت امتيازي متوازن را نقشه استراتژي تشكيل مي دهد كه به گفته كاپلان و نورتون، پياده سازي موفقيت آميز كارت امتيازي متوازن مبتني بر آن است يعني ترسيم دقيق روابط علي- معلولي بين اهداف استراتژيك سازمان در چهار منظر مالي، مشتري، فرآيند داخلي و رشد و يادگيري.
نقشه استراتژي ابزاري است كه ميان استراتژي مورد نظر سازمان و فرآيندها و سيستم‌هايي كه به پياده‌سازي استراتژي كمك مي‌كنند، ارتباط برقرار مي‌ نمايد. اين ابزار به كاركنان سازمان يك نگاه مستقيم و روشن مي‌دهد تا بدانند چگونه فعاليت‌هايشان به اهداف جامع سازمان متصل شده، و آنها را در جهت انجام هرچه بهتر اقداماتشان هماهنگ مي‌كند.
به اعتقاد مبدعان كارت امتيازي متوازن بهترين راه ترسيم نقشه استراتژي استفاده از رويكرد بالا به پايين مي‌ باشد. اين رويكرد با بررسي هدف و مقصد سازمان آغاز شده و به ترسيم راه‌هاي دستيابي به مقصد مورد نظر مي‌ پردازد.دراين راستا مديران ارشد سازمان بايد ابتدا به بررسي بيانيه ماموريت و ارزش‌هاي محوري بپردازند (چرا اين سازمان وجود دارد و اين مجموعه به چه چيزي معتقد است). سپس مديران با در دست داشتن اين اطلاعات مي‌توانند اقدام به تدوين چشم‌انداز، يا همان چيزي كه سازمان مي‌خواهد در راستاي فلسفه وجودي خود باشد، نمايند. اين چشم‌انداز بايد تصوير روشني از هدف كلي سازمان را به تصوير كشد.
همانند كارت امتيازي متوازن،‌ نقشه استراتژي نيز هم براي شركت‌هاي انتفاعي مفيد بوده و هم براي سازمان‌هاي دولتي و غيرانتفاعي كاربرد دارد و از آنجا كه منظرهاي چهارگانه آن با توجه به زمينه فعاليت سازمان مورد نظر قابليت تغيير (كاهش/افزايش) دارد، لذا مي‌توان براي سازمان‌هاي غيرانتفاعي منظر مشتري را به عنوان منظر نخستين در نظر گرفت.از اين رو براي تدوين نقشه استراتژي يك الگوي استاندارد وجود داشته كه اين الگو همانند كارت امتيازي متوازن داراي چهار منظر مجزاي مالي، مشتري، فرآيندهاي داخلي و منظر يادگيري و رشد مي باشد. لذا مديران هر سازمان‌ مي‌توانند پس از مرحله تدوين استراتژي، با توجه به ماهيت و زمينه سازمان‌ خود، نقشه متناسب با سازمان‌شان را ترسيم نمايند.